Të gjithë duhet të dimë

„SHOQËRIMI, LOJËRAT DHE ARËGTIMI I FËMIJËVE JANË MË SHUMË VIRTUELE SE SA REALE“

„SHOQËRIMI, LOJËRAT  DHE ARËGTIMI I  FËMIJËVE JANË MË SHUMË  VIRTUELE  SE SA REALE“-Sunqica Nikoliq – psikole  e shkollës Josif Kostiq .

  • Cilat janë abuzimet më të zakonshme të fëmijëve në internet që takuat?

Në mjedisin shkollor në vitet e fundit, ka dhunë elektronike që disa nxënës vuajnë nga bashkëmoshatarët e tyre. Kjo pasqyrohet në dërgimin e mesazheve shqetësuese, fyese ose kërcënuese, shpërndarjen e imazheve dhe fotove provokative dhe të pahijshme, hedhjes ose mohimit të individëve për të qenë anëtarë të disa grupeve të bashkëmoshatarëve. . Disa fëmijë që vuajnë nga kjo lloj dhune ndjehen keq, janë të trazuar, të shqetësuar, të përbuzir , të irrituar, ata fshihen nga anëtarët e familjes së tyre dhe vetëm kur kthehen në dhunë verbale (,e ta tallen në shkollë), këta fëmijë kërkojnë ndihmë dhe mbrojtje në shkollë. Një numër i fëmijëve injorojnë këtë sjellje të kolegëve të tyre dhe nuk bëjnë asgjë. Ka fëmijë që i përgjigjen dhunës me dhunë pa kërkuar ndihmë, dhe më shpesh këto situata përfundojnë me dhunë fizike, e cila sigurisht nuk është një zgjidhje e mirë.

  • Edhe pse ky abuzim është i kohëve të fundit, sa është e rrezikshme? Pra, si mund të ndikojë në sjelljen dhe psikologjinë e fëmijëve?

Ne gjithashtu kemi nxënës që jetojnë në një mjedis familjar të papërshtatshëm, me prindërit që nuk kanë kohë të mjaftueshme për ta, ose kultivojnë një stil të pamjaftueshëm arsimor (një prind i ulët), dhe këta fëmijë u lihen vetes, bashkëmoshatarëve të tyre dhe mund të shpenzojnë kohë në mënyrë të pakontrolluar në internet, duke hapur përmbajtje që nuk janë të përshtatshme për moshën e tyre duke u ekspozuar vetën  ndaj shum  rreziqeve dhe rreziqeve që rrinë në Internet. Ka edhe prindër që nuk janë të arsimuar dhe nuk janë në gjendje të ndjekin sjelljen e fëmijëve të tyre në rrjetet sociale. Ekziston një situatë ku prindi e njeh kodin e profilit të fëmijës dhe e ndjek atë, por ai i njëjti fëmijë ka një profil tjetër, të rremë, dhe prindi nuk ka njohuri për të.

  • Një përqindje e madhe e fëmijëve kan merit në arsimimin e tyre, sepse prindërit nuk kanë kohë për këtë. Sa i madh është ky problem  në botën e sotme në të cilën teknologjia, zakonet dhe nevojat e njerëzve ndryshojnë me shpejtësi të lartë?

Fëmijëve sigurisht që duhet të lejohen qasje në internet për arsye të ndryshme, por prindërit duhet të kenë një pasqyrë në sjelljen e fëmijëve të tyre në internet, veçanërisht kur bëhet fjalë për fëmijët më të vegjë.Është e domosdoshme të respektohen procedurat ligjore që fëmijët nën moshën 13 vjeç nuk duhet të kenë një Facebook, që prindërit të dinë se cilat vende vizitojnë fëmijët e tyre, kontrollojnë periodikisht përmbajtjen e këtyre vendeve,së bashku të zgjedhin lojëra të përshtatshme për fëmijët, t’i referohen vazhdimisht fëmijëve të tyre se si të ecin në mënyrë të sigurtë në internet,  të ndërtojn  besimin që fëmijët të ju drejtohen për  ndihmë kur kanë shqetësime në internet.

  • Si psikolog, çfarë këshille do t’u jepnit fëmijëve dhe prindërve kur është e sigurt të përdoren teknologji të reja?

Këshilla për përdorimin e sigurtë të internetit për fëmijët: të kujdesen për  privatësinë e tyre, të mos lënë informacionin e tyre personal kudo në internet, veçanërisht mos t’i ndajë me të huajt, që para hapjes së një llogarie në një nga rrjetet sociale është e detyrueshme që më parë të konsultohen me prindërit e tyre, të krijojn miqësi vetëm me njerëzit që njihen të injorojë dhe fshijë kërkesat e panjohura, të mbajë në mendje informacionin që publikon, sidomos kur është fjala për lëvizjen e tyre, mos të  organizojn  takime me të huajt, kur hasin n ë dhunë, pornografi ose përmbajtje të turpshme ti fshijnë ato,dhe  pa vonesë të informojn prindërit kur dikush i ofendon, i kërcënon, i shantazon.

  • Sa dhe si TKI modern (teknologjitë e komunikimit të informacionit) ndryshojnë sjelljen, vlerat dhe fëmijërinë e fëmijëve?

TKI në mënyrë drastike ndryshon sjelljen dhe fëmijërinë e fëmijëve. Shoqërimi, luajtja dhe argëtimi i fëmijëve të sotëm është më virtual se sa real.

Dhe për fund:

Sjellja e përgjegjshme, dinjitoze dhe kulturore në internet, si dhe në jetën reale dhe të përditshme, si për vete ashtu edhe për të tjerët, është baza për komunikim dhe siguri të suksesshme dhe të shëndetshme në Internet.

Projekti “ Të gjithë duhet të dimë“ është bashkëfinancuar nga buxheti i Republikës së Serbisë – Ministria e Kulturës dhe Informacionit. Pikëpamjet e shprehura në një projekt mediatik të mbështetur nuk pasqyrojnë domosdoshmërisht pikëpamjet e autoritetit që i ka ndarë fondet.