Pravoslavni vernici danas slave Svetog Justinijana Pravednog, jednog od najvećih vladara Vizantije koji je poreklom sa prostora današnje Srbije.
Justinijan je na prestolu nasledio svog strica Justina. Rođen je negde na podneblju južne Srbije, na potezu od Niša do Vranja, mada neki istoričari tvrde da je rodom iz Skoplja. Postoje i istoričari koji smatraju da je Justinijan osnivač porodičnog stabla Anđelković (provbitno porodica Anđela). Poreklo Justinijanove porodice je po ovom tumačenju navodno iz Leskovca, a njegovi preci bili su stočari u Caričinom gradu. Kasnije se porodica razgranala na južnu i istočnu Srbiju, te Makedoniju i Bugarsku.
Car Justinijan Pravedni smatra se jednim od glavnih utemeljivača hrišćanstva. U crkvenim predanjima Justinijan se opisuje kao jedini vladar koji se pridržavao najstrožeg posta uoči praznika. Verovao je i živeo je po veri. Uz časni post nije jeo hleb niti pio vino, hranio se zeljem i pio vodu i to preko dana. Zaratio protiv varvara Dunavskih samo za to što su ovi škopili zarobljenike. To pokazuje njegov uzvišen osećaj čovekoljublja.
Osnovao je komisiju od 16 najboljih pravnika tog vremena, na čelu sa Tribonijusom, kojima je dao zadatak da kodifikuju celukpnu pravnu zaostavštinu Rimskog carstva. Rezultat rada te komisije bilo je donošenje Justinijanovog građanskog zakonika (Corpus Iuris Civilis) koji se i danas smatra jednim od najznačajnijih pravnih dokumenata.
Justinijan je ostao upamćen i kao graditelj crkve Svete Sofije (Aja Sofije) u 532. godine u današnjem Istanbulu, ali i kao sazivač Petog vaseljenskog Sabora 553. godine.
Umro je 565. u Konstantinopolju u 80. godini života.
Pravoslavni vernici danas slave i Svetu Teodoru, ženu cara Justinijana, kao i Svetog apostola Filipa.
